Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Μήπως ήρθε η ώρα




Αν κάποιος σου την είχε στημένη αυτοί είναι οι ομοϊδεάτες σου. Αυτοί που τόσα χρόνια σε αθωώνουν στα δικαστήρια, που ξέρουν τι κάνεις και κάνουν τα στραβά μάτια που σου εξασφαλίζουν τους πόρους για να διατηρείς μια προπαγάνδα που δεν δικαιολογεί το ποσοστό σου. Άρα καλά θα κάνεις να μην διατηρείς ψευδαισθήσεις. Είσαι μια μορφή καταστολής και όχι διακυβέρνησης για τώρα. Ίσως μια άλλη φορά.



Για την



Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Στυλός

Όλους μας τρώει μία μεγάλη ιδέα
με όνειρο βασισμένο σε κάποια ικανότητα
σταυροδρόμια θα τύχεις, φέρσου γενναία
με δοκιμές αυξάνεται η ποιότητα.

Καιρό είχα να γράψω, αν και πολλές οι αφορμές
μα χάνομαι, να φτιάξω κάτι μεγάλο
βασισμένο στο σήμερα, στο αύριο, στο χθες
μα ο χρόνος που απαιτείται, είναι κλωτσιά στον καβάλο.

Η ζωή μας κυλάει σε εκατομμύρια στιγμές
στην δουλειά μας, στην θάλασσα, με έναν στυλό
ένα υπέροχο σκίτσο, που θέλει κι άλλες γραμμές
το σήμερα θα ζήσει ίσως από ένα γραφτό.

Για την

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Σύννεφο στο γυαλί

Πίνω μονάχος, τον χρόνο μου χάνω
το τασάκι γεμάτο αναπνοές
μονάχος στο σπίτι, ελεύθερος κλάνω
οσμή που με πάει, πίσω στο χθες.

Έκανες μπάνιο, εγώ μπήκα στην χέστρα
κι όμως δεν πήρες μυρωδιά
τι κι αν ο κώλος μου είδε τον χώρο παλαίστρα
γελούσα στην ιδέα ότι είσαι κοντά.

Μπάνιο αρχικά έκανα
μαζί σου από κοντινή απόσταση
στον νου μου καθόλου δεν έφερνα
τι θα με γλιτώσει, σαν με πετύχεις εκεί.

Όταν κόπασε κάποια στιγμή το ζόρι
το χαρτί έσταζε, το είδα μελάτο
ο ιδρώτας που κρύωσε, στου γαμώτο μποφόρι
στην ντουζιέρα με έστειλε όχι πολύ κεφάτο.

Ξαφνιάστηκες τα χάσες, τι να σου εξηγήσω
πιστευτός πως θα γίνω, δεν παίρνεις μυρωδιά
η ανάγκη με έστειλε να σου ορμήξω
μην δεις τον κώλο μου να έχει σκατά.

Πείστηκες σ άρεσε, γούσταρα άσχημα κι εγώ
πολύ καλύτερα ένοιωσα μετά
περνώ απ την χέστρα και τι να δω;
Μπυροκλάσιμο ήτανε, δεν υπήρχαν σκατά.


Για την


Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ 

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Χάσαμε τον δρόμο;

Νομίζω ξεφύγαμε από τον δρόμο,
την φύση δεν ακούμε που είναι, εκεί
Στην πόλη κάθε σου κίνηση υπακούει έναν νόμο
σου χει μείνει ένα πρέπει, να σου δίνει ψυχή.

Περπάτησε λίγο, νιώσε τον αέρα
περπάτα και ας έχει βροχή
βρες μια ηλιόλουστη μέρα
πήγαινε λίγο στην εξοχή.

Μουσική να μην βάλεις,
θα ακούσεις εκεί
τις σκοτούρες θα αποβάλλεις
τζούρα καλή από ζωή.

Νομίζω πως χάνεται ο δρόμος
όσο δεν βρίσκεσαι εκεί
που να βρεθεί ο τροχονόμος
η Λωρίδα ανάγκης δεν είναι η ζωή.

Για την