Δεν ξέρω αν
στραβά αρμενίζω
μα να ισιώσει ο
γιαλός ελπίζω
βλέπω που πάω,
ευθεία κοιτάω
με τον νου μου
στην αρετή παλάτια κτίζω.
Ταξίδι έχω στο
άπειρο, στο χέρι μου πυξίδα
κουράστηκα από
τους ανθρώπους και όλα αυτά που είδα
δεν ξέρω τι θα
μου τύχει, δεν ξέρω και κολύμπι
κρατάω μια
ανάμνηση γλυκιά απ την πατρίδα.
Δεν θέλω κάπου
να φτάσω, μα να περάσει ο χρόνος
γνώριμο Ήλιο
σαν θα δω, να μην υπάρχει πόνος
Μα κάτι φοβάμαι,
και άσχημα κοιμάμαι
για το μέλλον
μου να μην αποφασίζω μόνος.
Την λαμογιά
φοβάμαι, σαν σε ταξίδι θα μαι
στη χώρα που
γεννήθηκε το Φως
Οι μόνοι με
ενδιαφέρον, έχουνε και συμφέρον
κουμάντο στους
μονόφθαλμους να κάνει ένας τυφλός.
Για την
Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου