Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Ξενοφοβικοί Ξενομανείς

Κάποτε υπήρχαν μαγαζιά στις γειτονίες
Κάποτε το χρήμα σε γνωστά άλλαζε χέρια
μέχρι που επενδυόντουσαν επιχειρήσεις γωνιακές
που μισοτιμής πωλούσαν τα κασέρια.


Μεγάλες εταιρίες παγκόσμιοι κολοσσοί
Ζαλίστηκε ο Έλληνας από το αχανές
Σαν βόλτα το είχε του γέμιζε η ψυχή
αλόγιστα κατανάλωνε με βλέμμα απλανές.


Τότε ξεκίνησε μια ειρωνεία για ντόπια μαγαζιά
που είναι το πάρκινγκ, πουλάνε ακριβά
μα ήρθε η ώρα που η φθήνια ξεκοκκάλησε τον παρά.


Κανένας δεν σκεφτόταν,πως τα λεφτά πηγαίνουν έξω
κανέναν δεν πείραζε τότε ότι ήτανε ξένοι
ο τρόπος μετράει αν θελήσω να κλέψω
η τύχη θέλει λεφτά, δεν είναι καημένη.


κάποτε ανοίξαμε, σύνορα στους γειτόνους
τότε και αυτοί άδειασαν τις φυλακές τους
ζήσαμε καιρό άδικους φόνους
αλλά και οι αθώοι στιγμάτισαν τις ζωές τους.


Δουλεύανε εκεί που ο Έλληνας δεν πάει
στην κάψα στα χωράφια και στην οικοδομή
δουλειά σαλονιού ζόρι θέλει να μην τραβάει
να ανοίξουνε τα σύνορα έδωσε αφορμή.


Φίλε Έλληνα τα πάντα είναι στο δικό σου χέρι
μπορείς να δουλειές, μπορείς να σκεφτείς
και άλλοι άνθρωποι δουλεύουν μεσημέρι
είσαι ξενοφοβικός ξενομανής.


Φοβάσαι αυτούς που 'χεις στην δούλεψη σου
γιατί βρε τότε τους απασχολείς ;
Γιατί ποντάρεις στην εξέλιξη σου
άσχετα αν με τα χεριά σου τα πάντα μπορείς.


Τώρα είναι δύσκολο ποντάροντας στην φθήνεια
αυτό σου προσφέρουν ξένες επιχειρήσεις
δεν κοιτάζεις να βγάλεις τον μήνα,
κοιτάζεις να 'χεις ότι ποθήσεις.


πουλάνε φθηνά, κλείνουν τα μαγαζιά
πεθαίνουν τους μισθούς που φθάνουν για να ζήσεις
θέλεις τα φθηνά, μα να 'χεις και δουλειά
δυο καρπούζια σε μια μασχάλη να δωρίσεις.


Γίνε άνθρωπος κοντά σου σαν παράγουν έργο
ή αλλιώς τράβα δείξε πως το κάνεις εσύ
Δουλειά δώσε σε Ελληνική, ίδια δίνεις σε νέγρο
Ξενοφοβικέ ξενομανή.

Για την

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου