Κάποτε υπήρχαν μαγαζιά
στις γειτονίες
Κάποτε το χρήμα σε
γνωστά άλλαζε χέρια
μέχρι που επενδυόντουσαν
επιχειρήσεις γωνιακές
που μισοτιμής πωλούσαν
τα κασέρια.
Μεγάλες εταιρίες παγκόσμιοι κολοσσοί
Σαν βόλτα το είχε του γέμιζε η ψυχή
αλόγιστα κατανάλωνε με βλέμμα απλανές.
Τότε ξεκίνησε μια ειρωνεία για ντόπια μαγαζιά
μα ήρθε η ώρα που η φθήνια ξεκοκκάλησε τον παρά.
Κανένας δεν σκεφτόταν,πως τα λεφτά πηγαίνουν έξω
ο τρόπος μετράει αν θελήσω να κλέψω
η τύχη θέλει λεφτά, δεν είναι καημένη.
κάποτε ανοίξαμε, σύνορα στους γειτόνους
ζήσαμε καιρό άδικους φόνους
αλλά και οι αθώοι στιγμάτισαν τις ζωές τους.
Δουλεύανε εκεί που ο Έλληνας δεν πάει
δουλειά σαλονιού ζόρι θέλει να μην τραβάει
να ανοίξουνε τα σύνορα έδωσε αφορμή.
Φίλε Έλληνα τα πάντα είναι στο δικό σου χέρι
και άλλοι άνθρωποι δουλεύουν μεσημέρι
είσαι ξενοφοβικός ξενομανής.
Φοβάσαι αυτούς που 'χεις στην δούλεψη σου
Γιατί ποντάρεις στην εξέλιξη σου
άσχετα αν με τα χεριά σου τα πάντα μπορείς.
Τώρα είναι δύσκολο ποντάροντας στην φθήνεια
δεν κοιτάζεις να βγάλεις τον μήνα,
κοιτάζεις να 'χεις ότι ποθήσεις.
πουλάνε φθηνά, κλείνουν τα μαγαζιά
θέλεις τα φθηνά, μα να 'χεις και δουλειά
δυο καρπούζια σε μια μασχάλη να δωρίσεις.
Γίνε άνθρωπος κοντά σου σαν παράγουν έργο
Δουλειά δώσε σε Ελληνική, ίδια δίνεις σε νέγρο
Ξενοφοβικέ ξενομανή.
Για την
Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου