Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Όταν βλέπεις μια ομάδα επαγγελματιών



Και βλέπεις η συγκεκριμένη ομάδα σοφέ λαγέ μου έχει αμαρτωλό παρελθόν. Θα μου πεις «θα εξαφανιστούνε;», θα σου απαντήσω «όχι θα ξεπέσουνε σαν τάξη και θα γίνουν ότι χλευάζανε». Και ξέρεις γιατί; Γιατί είχαν μόνο επαγγελματική - συντεχνιακή αλλά όχι ταξική συνείδηση. Γι αυτό ήταν και από τα χαϊδεμένα παιδιά του συστήματος από την αρχή της χούντας μέχρι το τέλος της μεταπολίτευσης. Βγάζανε πολλά για την δουλειά που έκαναν, ξίνιζαν τα μούτρα τους αν ο πελάτης δεν πήγαινε σταθμό ή αεροδρόμιο και οι κακές γλώσσες λέγανε πως συνεργάζονταν και με τα όργανα της «τάξης». Όλοι; Όχι όσοι χρειάζεται για να τους βγει το όνομα. Και φυσικά τα κέρδη των περισσότερων έγινα στάχτη και μπούρμπερη. Όταν η εξουσία (και δεν μιλάω για καμιά κυβέρνηση μιας και όποιος νομίζει ότι οι νόμοι αποφασίζονται στην βουλή δεν είναι παρά φελλός) δεν τους χρειαζόταν πια τους ξεπάστρεψε κανονικά και με τον «νόμο». Δεν μπορώ να πω ότι το χαίρομαι αλλά το είδος όταν είχα εγώ το πρόβλημα το 1999 πετούσε την ατάκα «αν δεν σ’ αρέσει άλλαξε χώρα». Κατά συνέπεια δε τους λυπάμαι. Καθείς κατά τα έργα του αλληλούια. (συγνώμη για τα αραμαϊκά αλλά έτσι είναι η παροιμία).
Υστερόγραφο. Παρά το ότι παθαίνουν συνεχίζουν να κουβαλάνε το ίδιο μυαλό μιας και η φτώχια από εκεί ξεκινάει (παλιά ελληνική παροιμία).

Για την

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου