Ασθενής

Ήρθε η στιγμή αλάνι μου που θέλεις οξυγόνο

δεν έχεις αντισώματα, σου λείπει αντιγόνο

αίμα έχεις σπάνιο, μα έδινες για να 'χεις;

η ζωή σου αγώνας και κρίνεται σε μάχη

Έλκος εσύ έχεις, μ ασπιρίνες σε τρέφουν

συνηθισμένοι στον πόνο, να σε βλέπουν αντέχουν

το στόμα σου στέγνωσε, δεν πάει κάτι κάτω

με ωραίο φαγητό, έχεις πρόσωπο μελάτο

στα καλά καθούμενα, σε έντυσαν ασθενή

η ζωντάνια από εσένανε παλεύουν να χαθεί

ξέρουν τα προβλήματα, δημιουργώντας κι αλλά

και βλέπεις και τους γείτονες να παίρνει τώρα η μπάλα

Δηλητηριάζουν το κορμί σου

Χάνεις την αίσθηση σου

Τα δόντια σου πέφτουν, δεν χεις να φας

Το αίμα σου σπάνιο

Το κορμί σου τιτάνιο

Υποσιτίζεσαι και δεν πολεμάς

Βλέπουν να πεθαίνεις σε λίγα χρόνια

έχουν αυτοπεποίθηση, μα εσύ ζωή αιώνια

έχεις γνωρίσει κι άλλους γιατρούς, συζήτησε το λίγο

σκέψου ''είναι νωρίς, ακόμη για να φύγω''

Κι αυτοί στην πλάτη σου θα παίξουνε παιχνίδια

θα γίνει μόλις σηκωθείς από τα πριονίδια

το έλκος σου μια ούλη, εκεί θα μένει

να σου θυμίσει πως τίποτα στην ζωή δεν τυχαίνει

Χρώμα θα πάρεις που δεν θα ασθενεί

αυτό που έζησες δεν πρέπει να χαθεί

ότι έπαθες σε φταίει η ζαβή σου η κεφάλα

σε θέλουν ασθενή, να πάρει κι άλλους η μπάλα

Για την

Πηγή: Βασίλης Χριστοφορίδης