Βάρβαροι

Οι βάρβαροι μ’ αλαλαγμούς τον τόπο μας τσακίζουν

είναι βαρύ το φονικό, οι προύχοντες σαστίζουν

το αίμα κυλώντας φτάνει, στην δική τους θύρα

σφυρίζοντας το σκουπίζουν, δεν ήταν και πλημμύρα

Ο καθένας απ’ αυτούς στον πύργο του, είναι καλά κλεισμένος

και άλλοι λυμαίνονται την γη, με λύσσα και με μένος

η σωτήρια του φτωχού, βρίσκεται στα δάση

όπου ετοιμάζει θάνατο, σ’ οποίον κοντά του φτάσει

Απ’ το πολύ θανατικό, τον βλέπεις είναι αγρίμι

ρίχνει αλάτι στις πληγές, την όψη του τραχύνει

δεν τον βοήθησε κανείς και αυτό θα τους πληρώσει

από τον πύργο τον ψηλό, για τα λιοντάρια βρώση...