Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Από το αναλογικό στο ψηφιακό Κουτόχορτο.

(Του Αμπατζόγλου Δημήτρη)
Ήρθε η ώρα αναγνώστη μου να δούμε τι γίνεται εδώ μέσα. Αν δεν είσαι με το ένα πόδι στο τάφο, θέλω την υπομονή σου, γιατί ο γράφων σύμφωνα με άλλες χρονικές περιόδους θα ήταν ένας παλιόγερος έτοιμος για να τον κλάψουν Μανιάτισσες μοιρολογίστρες. Οπότε αν είσαι γύρο στα τριάντα και νομίζεις ότι τα χάλια που ζούμε είναι πρόσφατα κάνε την καρδιά σου πέτρα γιατί θ’ ανακαλύψεις ότι τα βάσανα σου είναι γηραιότερα από εσένα. Όπως έλεγε κι ο Μενέλαος Λουντέμης “Η αλογόμυγα υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο περισσότερα χρόνια από το άλογο”.
Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1960 η Ελλάδα είχε μόνο ραδιόφωνο. Αυτό γιατί ενώ ο διαγωνισμός για τηλεόραση είχε ξεκινήσει κανένας ιδιώτης δεν ήθελε να γίνει καναλάρχης. Όπως δεν το ξέρεις έπρεπε να στήσει αναμεταδότες στην χώρα που ήταν ένα δαπανηρό γεγονός και φυσικά όποιος έχει λεφτά σ’ αυτόν τον τόπο δεν τα επενδύει ποτέ στην καινοτομία αν κάποιος δεν κάνει την βρομοδουλειά της έρευνας  και δεν υποστεί τους κινδύνους της πρωτοπορίας. Έτσι το Εθνικό ίδρυμα ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) έφτιαξε το πρώτο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι την ΕΙΡΤ που μετέπειτα μετονομάστηκε σε ΕΡΤ. Φυσικά δεν έγινε δωρεάν καθώς πληρώνεις αυτήν την “καινοτομία” του ‘60 (τριτοκοσμικές χώρες είχαν τηλεόραση από το ‘50) ακόμα στον λογαριασμό του  ρεύματος. Κι επειδή σαν χώρα είχαμε το ίδιο καθεστώς με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και Ευρώπης  (Χούντα (Junta) στα Ισπανικά) οι “Ηγέτες” μας έφτιαξαν ένα δικό τους πληρωμένο από την εργασία των στρατιωτών και με κάτι ξεχασμένα μηχανήματα που τους είχε δωρίσει ο πάτρωνας τους , Τη γνωστή Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ). Στην Αρχή όλα πήγαιναν καλά μιας και οι περισσότεροι Έλληνες ακούγαμε ακόμα ραδιόφωνο. Και μάλιστα κάποιοι προτιμούσαν ν’ ακούνε τις ειδήσεις από ελληνόφωνες εκπομπές του εξωτερικού (Αν και αυτό εξασφάλιζε πολλές φορές τον Ασφαλίτη έξω από την πόρτα σου). Έλα όμως που οι ένοπλες διακυβερνήσεις είναι δαπανηρές και κρατάνε λίγο κατά τον τότε “Εθνάρχη” που  την κοπάνησε στο εξωτερικό και άφησε τον λαό να βγάλει το φίδι από την τρύπα (όπως συμβαίνει πάντα στην χώρα μας). Έτσι περάσαμε στην μεταπολίτευση που το τηλεοπτικό καθεστώς στις πρώτες δεκαετίες του μένει αναλλοίωτο. Δύο κανάλια με ακριβές διαφημίσεις και με μόνη καινοτομία κάποιους διαφημιστές- Σκηνοθέτες που ξεκίνησαν με την έλευση του μεγαλύτερου, κατά τον Ρένο Αποστολίδηπαπατζή που γνώρισε αυτή η χώρα. Το ζήτημα ήταν ότι η τηλεόραση ήταν ακόμα ακριβή μιας και απαιτούσε άδεια  πλέον άδεια και ήταν ένα φιλέτο που έτρεφε πολλούς καρεκλοκένταυρους. Ο λαός παραδομένος στα δύο κανάλια περίμενε την αλλαγή με κάτι κεραίες που έπιαναν την τηλεόραση της Γιουγκοσλαβίας, της
Τουρκίας ή της Ιταλίας ανάλογα σε ποια σύνορα βρισκόσουν κοντά. Το κουτόχορτο σερβίρονταν στον λαό με κρατική επιδότηση από την ΕΡΤ1 και την ΕΡΤ2 (την πρώην ΥΕΝΕΔ) και ένα τοπικό κανάλι της συμπρωτεύουσας την ΕΡΤ3. Υπήρχε και η ΕΡΤ4 στην Πάτρα αλλά δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά γι αυτό.
Τα νερά ήρθε να τα ταράξει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης που σαν αντίπαλος  με το κυβερνητικό παπατζηλίκι ήθελε να μας πασάρει το δικό του που ήταν της τότε Αξιωματικής αντιπολίτευσης (Αν και εγώ πάντα την θεωρούσα Αξιωματική συμπολίτευση). Έτσι  έφτιαξε το FM 100 και το TV 100 με τα ΜΑΤ να προσπαθούν να τον κλείσουν και τους “πολίτες” να πηγαίνουν στα Links για να υπερασπιστούν το “Δικαίωμα στην ενημέρωση”. Και επειδή ο τοπικός άρχοντας είχε βλέψεις στο Ελληνικό κοινοβούλιο δεν ήθελε να χάσει την μάχη με τίποτα. Χρησιμοποίησε μια δορυφορική αναλογική κεραία και έκανε τον σταθμό του αναμεταδότη για δορυφορικά κανάλια της Ευρώπης (RTL, SKY, MTV) και όλα αυτά τα κανάλια ποιοτικής υποκουλτούρας που δεν τα έβλεπε κανένας σοβαρός κάτοικος των εν λόγω κρατών. Επιτέλους ο Έλληνας είδε δωρεάν Τσόντες στην νυχτερινή ζώνη, καλλιτέχνες της μιας επιτυχίας, και τα πρώτα HOAX επιμελημένα μ’ έναν υβριδικό (ψηφιακό και αναλογικό) τρόπο. Γεμίσαμε με Δημοτικούς σταθμούς που έπαιρναν παιδάκια από τα ΤΕΛ και τα ΤΕΙ  για να επανδρώσουν το τεχνικό τμήμα τους, παρδαλές τεχνητές ξανθιές και δημοσιογράφους ειδήσεων του κιλού για το υπόλοιπο πρόγραμμα τους. Τότε πιλοτικά ήρθε και το πρώτο αναλογικό κωδικοποιημένο σήμα συνδρομητικής τηλεόρασης όπως και οι πρώτες οικιακές δορυφορικές κεραίες. Ο δρόμος για ν’ αποβλακωθούμε είχε ανοίξει για τα καλά.
Θυμάσαι για κάτι ιδιώτες που δεν ήθελαν ν’ αναλάβουν τηλεοπτικές άδειες το 1960; Ε μετά από τριάντα χρόνια μας έκαναν την τιμή. Κι επειδή η νόμιμη άδεια κόστιζε πήραν δωρεάν  άδεια δοκιμών (ακόμα έτσι δουλεύει η ιδιωτική τηλεόραση). Το βασικό τους ατού στην αρχή ήταν οι τηλεοπτικές σειρές από κάποιον Βρετανικό ή Αμερικάνικο κάδο ανακύκλωσης και τα Αμερόληπτα και Ανεξάρτητα δελτία ειδήσεων. Νέα ψηφιακή τεχνολογία στα εφέ και πολλοί Δημοσιογράφοι τηλεφωνήτριες ή δακτυλογράφοι της ΕΡΤ  απέκτησαν θέση στην ζωή μας. Δευτεροκλασάτοι καλλιτέχνες έγιναν παρουσιαστές και Γιουσουφάκια της εκκλησίας κωμικοί. Και μιας και η βλακεία έρχονταν με μορφή παλιρροϊκού κύματος στον τηλεοπτικό μας χρόνο μπήκαν εκπομπές κιτρινισμού με παρουσιαστές που δεν ντρέπονταν να δηλώσουν το περιεχόμενο που πουλάνε και εκδότες που έφτιαχναν τις ειδήσεις με συνοδεία μελοντικών πορνοστάρ. Εκεί αρχίσαμε να πιάνουμε και πάτο σαν λαός γιατί απλά τους πιστεύαμε. Εμείς ο “Εξυπνότερος λαός του κόσμου”.
Και μπαίνουμε στην ψηφιακή εποχή. Η αναλογική συχνότητα είναι κάτι ακριβό και θέλει μεγάλο εύρος κύματος. Έτσι χωρίς πολλά “κλικλίκου” μπήκαμε στο διαδίκτυο χαζεύοντας ότι παπαριά μας σέρβιρε ο καθένας και στην ψηφιακή τηλεόραση για να μπορεί και η ογδοντάρα γριά που είχε οργασμό με τους λόγους του “Αντρέα” να συνεχίσει να τρώει τον σανό της χωρίς να εξαρτάται από τα Pull down menus. Αλλά ας αφήσουμε τις γριές να πεθάνουν ήσυχες μπροστά στις δυο αγαπημένες τους ενημερωτικές εκπομπές . Κι ας πιάσουμε εσένα αναγνώστη μου που με κόπο έφτασες μέχρι εδώ.
Για να μπορέσεις να διαβάσεις αυτό το κείμενο σημαίνει ότι η διαδικτυακή αναγνωστική σου ικανότητα είναι μεγαλύτερη από την δική μου. Αν εγώ διαβάσω δυο κόλες  Α4 στην οθόνη θέλω μετά ένα εξάωρο για να συνέλθω από τον πονοκέφαλο. Για να έχεις φτάσει μέχρι εδώ σημαίνει ότι είσαι νέος γεμάτος ζωή και εκεί έξω υπάρχει ένας πραγματικός κόσμος ν’ ανακαλύψεις απλά περπατώντας (μην πάρεις αμάξι γιατί τότε δεν είσαι παρά ίδιος με την γριά που περιμένει το τέλος της. Έχει πόδια ). Εγώ μπορώ να γράφω ως τώρα την κάθε χαζομάρα που βγαίνει από το κεφάλι μου. Το ίδιο κάνουν εδώ μέσα  κάποιοι και βγάζουν λεφτά εις βάρος σου από τον χρόνο που διαθέτεις. Δεν λέω μέσα στα σκουπίδια μπορείς να βρεις θησαυρούς. Αλλά αυτοί αφορούν την τέχνη και την επιστήμη είναι κάτι βαρετές σελίδες που για να μπεις πρέπει να έχεις πραγματικά λόγο. Αν η δωρεάν ταινία που θα δεις στην τηλεόραση είναι γεμάτη διαφημίσεις τότε την έχεις πληρώσει ακριβά με το χρόνο σου. Αν βλέπεις ειδήσεις εδώ μέσα  τότε να ξέρεις ότι οι περισσότερες είναι το ότι κατεβάσει το κλούβιο κεφάλι το καθενός χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου. Χθες λέγαμε για το πως κατάφερε ένας γνωστός να φτιάξει μια ευφάνταστη ιστορία που την είδε ξαφνικά κοινοποιημένη σαν άρθρο σε μια επίσημη διαδικτυακή εφημερίδα. Πάψε να τρως κουτόχορτο. Τα πραγματικά γεγονότα συμβαίνουν μόλις κλείσεις τον υπολογιστή και το κινητό σου και δεις γύρο σου.  
Υ.Γ. Για ότι δυσκόλευσε και κάποιες πηγές θα τα βρεις σε συνδέσμους μέσα στο κείμενο. Για τα υπόλοιπα ψάξε μόνο σου γιατί δεν έχω τόσα λεφτά για να πληρώνω αποζημιώσεις σε κομπλεξικούς  χαραμοφάηδες που ζουν ούτως ή άλλως εις βάρος μου. Για το ορθό ή μη όσων γράφω θέλει και λίγο φαντασία από μέρους  σου, Αναγνώστη μου.


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Μαύρη Παρασκευή είχαν οι οίκοι ανοχής λόγω του Black Friday


Οχιά άρθρα (Άρθρα ποιοτικής παραπληροφόρησης, για σοβαρούς αναγνώστες)
Αλλεπάλληλα τα χτυπήματα για τον κλάδο του αρχαιότερου επαγγέλματος στην χώρα μας. Η δημοσιογραφική μας ομάδα στην προσπάθεια να βρει άδειο χώρο για να περπατήσει στην πόλη μας κατέληξε στην περιοχή με τα καταστήματα του αγοραίου έρωτα. Εκεί μας υποδέχτηκε η κυρία Ασημίνα (τσατσά στην ειδικότητα) που με μεγάλη της χαρά είδε ανθρώπους να μπαίνουν στο μαγαζί της. Είναι υπεύθυνη για τρία “κορίτσια” και μας άνοιξε την καρδιά της για τα προβλήματα της εργασίας της. “Δεν φτάνει η κρίση και οι κούφιες υποσχέσεις των τοπικών αρχόντων”, μας είπε. “Η δουλειά μας δέχεται αθέμιτο ανταγωνισμό από τις παντρεμένες που δεν αφήνουν ούτε ευρώ στον σύζυγο ή μας κάνουν και πόλεμο εργαζόμενες ως αδήλωτες” συμπλήρωσε (αυτό το είχαμε διαπιστώσει και σαν ομάδα όταν μελετούσαμε για την μαύρη εργασία κατά την κρίση). “Τώρα ήρθε και αυτή η Αμερικάνικη αηδία και ξοδεύουν και τα λίγα που έχουν σε χαζολογήματα. Είχαν και στο χωριό τους Black Friday οι Βλάχοι;” (Δεν σας αναφέραμε το βασικό, ότι η κύρια πελατεία των οίκων ανοχής της πόλης μας προέρχεται από την εγγύς επαρχία). Όταν την ρωτήσαμε τι θα κάνουν την επόμενη φορά που ένα ξενόφερτο εμπορικό γεγονός τους δημιουργήσει πρόβλημα μας απάντησε: “Ο Σωματειακός μας φορέας μας έδωσε δικαίωμα να κατεβάσουμε τη αγορανομική μας τιμή μέχρι και στο πραγματικό 20% σε αντίθεση με τις μαϊμού εκπτώσεις των καταστημάτων. Σε συνεργασία πάντα με τους λοιπούς κοινωνικούς φορείς”. Της ευχηθήκαμε καλές δουλειές και την συμβουλέψαμε να προετοιμαστεί για εκπτώσεις και την 4η Ιουλίου μιας και τα βλαχαδερά της χώρας μας γίνονται όλο και πιο πολύ Αμερικανάκια.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Ηλικιωμένη γυναίκα θεραπεύτηκε από μακροχρόνια μανιοκατάθλιψη κόβοντας την τηλεόραση.

Οχιά άρθρα (Άρθρα ποιοτικής παραπληροφόρησης, για σοβαρούς αναγνώστες)

Ένα θαύμα έρχεται να δώσει κουράγιο στους ταλαιπωρημένους της ζωής. Η κυρία Καλλιόπη Σ. 75 ετών είναι συνταξιούχος χηρείας από το 1999. Οικιακά στο επάγγελμα αποτελεί ένα από τα εναπομείναντα απολιθώματα, του μεταπολεμικού οικογενειακού αστικού μοντέλου. Μετά τον θάνατο του συζύγου της το χόμπι της είναι η θέαση τηλεοράσεως περδόμενη στην αγαπημένη γωνιά του καναπέ της. Από την έναρξη της ιδιωτικής τηλεοράσεως δεν έχασε ούτε μία σειρά του Νίκου Φώσκολου , φανατική οπαδός της “ζωής της άλλης” (ξεχνώντας να ζήσει την δική της), των λατινοαμερικάνικων καθώς και των τουρκικών σήριαλ. Τα αγαπημένα της βέβαια ήταν οι πρωινές “ενημερωτικές εκπομπές" (Με τους Γιώργο Αυτιά και Παπαδάκη καθώς και τον Νίκο και τον Μάκη που “όλοι αγαπήσαμε”). Σε παράκρουση έρχονταν και με την εκπομπή της Τατιάνας του Νίκου (ή το αντίστροφο), σε σημείο να ανακαλύψει τα διαδραστικά πολυμέσα πριν ακόμα και από την διάδοση του διαδικτύου. Αυτό το τελευταίο ανησύχησε τον γιο της που νόμισε πως βάζει χέρι στα ναρκωτικά του. Τελικά μετά από 19 χρόνια συνεχούς θέασης επί 24ώρου βάσεως (Ναι έβλεπε τηλεόραση και στον ύπνο της όπως μας εξομολογήθηκε), συνέβη το τραγικό. Έπεσε κάτω βγάζοντας αφρούς σαν να είχε κρίση επιληψίας με αποτέλεσμα διακομισθεί σε ιδιωτική κλινική ειδική γι΄ αυτές τις περιπτώσεις εκεί διαγνώστηκε μανιοκατάθλιψη στο έσχατο σημείο και της χορηγήθηκε ειδική αγωγή. Υπό την επήρεια των χημικών ναρκωτικών η γυναίκα έκανε την αυτοκριτική της. Εδώ και δύο χρόνια είναι “στεγνή” από τηλεόραση και διάφορα άλλα ηλεκτρονικά ψυχοτροπικά. Βρήκε συνομήλικες φίλες, πλέκει και το βασικό, σταμάτησε να γίνεται φόρτωμα στα παιδιά της. Η φράση που τελείωσε την ιστορία της στον ανταποκριτή μας ήταν “Η ζωή είναι πάρα πολύ ωραία όταν δεν τρως σκουπίδια που βγαίνουν από το χαζοκούτι”.


Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτόνησε κατόπιν κρίσης συνειδήσεως, όταν διάβασε προκήρυξη συνιστώσας του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.


Οχιά άρθρα  (Άρθρα ποιοτικής παραπληροφόρησης, για σοβαρούς αναγνώστες)

 



Σκληρή ήταν η μοίρα για τον Γιάννη (με δύο Νι) Κ. όταν βρέθηκε στην τελευταία επέτειο του Πολυτεχνείου. Περιμένοντας να δει την πορεία που οργάνωνε το κόμμα του πέτυχε μόνο μια πορεία που απαρτιζόταν από κάποιους που οι σημαίες τους ήταν κόκκινες και είχαν σαν σήμα το σφυροδρέπανο. Ο Γιάννης απογοητευμένος με το “Σταλινικό πισωγύρισμα” προχώρησε προς το σημείο συνάντησης που τους είχαν ορίσει. Αλλά εκεί αντί να συναντήσει τους συντρόφους και συναγωνιστές του είδε μια ντουζίνα μιας άλλης “αριστερής” συνιστώσας. Ένας απ’ αυτούς που τον αναγνώρισε από τα πέτρινα χρόνια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του έδωσε μια προκήρυξη με τίτλο “Γερμανία 1918-Η επανάσταση που τελείωσε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Τελικά βρήκε την πορεία του αλλά θεωρήθηκε πιο φρόνιμο να πάνε για τσίπουρο. Επειδή το τσίπουρο αργούσε, όπως μετά μας ανέφερε ένας από τους συντρόφους του, ο Γιάννης έβγαλε την προκήρυξη και την διάβασε. Τέτοια ήταν η Θλίψη του που ανακάλυψε την πραγματική αριστερά που, βγήκε έξω από το μαγαζί, λούστηκε με το ποτό του και αυτοπυρπολήθηκε χρησιμοποιώντας το ανάγνωσμα σαν προσάναμμα. Οι συναγωνιστές του δεν πρόλαβαν να κάνουν τίποτα μιας και πριν την πορεία τα είχαν πει σε άλλο μαγαζί με κάποιους φίλους από τους ΑΝΕΛ. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν κατά τους συνδαιτυμόνες “Αυτοί είναι οι πραγματικοί Αριστεροί. Εμείς απλές οδοντόκρεμες”. Ο Γραμματέας πυρήνα του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ εκφράζει την βαθειά του θλίψη για το γεγονός και ζητά συγνώμη επισημαίνοντας στα μέλη του να είναι πιο προσεκτικοί στο που δίνουν το προπαγανδιστικό υλικό τους. Σε ένδειξη συμπαράστασης θα συμμετέχουν σε όλες τις φιέστες “Εθνικής υπερηφάνειας” μόλις η κυβέρνηση σκίσει το επόμενο μνημόνιο.


Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

Κλιμάκιο της MENSA Interational ανακάλυψε οπαδό του Αρτέμη Σώρρα με δείκτη νοημοσύνης άνω του 200.

Οχιά άρθρα(Άρθρα ποιοτικής παραπληροφόρησης για σοβαρούς αναγνώστες)




Μέσα στην Ελλάδα των μνημονίων έρχεται μια ελπιδοφόρα είδηση. Με την πάροδο των χρόνων και από την μετάβαση από την οικονομική ευμάρεια στην κρίση, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θεώρησαν βάση των τελευταίων εικοσαετών εκλογικών επιλογών ότι οι Έλληνες είναι ο πιο πνευματικά καθυστερημένος λαός στην Ευρώπη. Αυτό ταρακούνησε την MENSA Interational, μιας διεθνούς μη κερδοσκοπικής ομάδας που αναλύει την παγκόσμια νοημοσύνη, στο να αποστείλει την πλέον ειδικευμένη ομάδα της και με τροποποιημένο το τεστ του διάσημου ψυχολόγου Alfred Binet (1857-1911) πήρε κρυφές συνεντεύξεις από άτομα που ανήκουν σε διάφορους πολιτικούς και παραπολιτικούς χώρους. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν οι οπαδοί των “Ελλήνων Συνελεύσις” μιας πατριωτικής οργάνωσης που ταλαιπωρείται από το διεθνές κατεστημένο. Όχι μόνο απάντησαν στο τεστ (το οποίο διεξήχθη διαδυκτιακά) αλλά έδωσαν και προεκτάσεις που δεν μπορούσαν τα μέλη της επιτροπής να κατανοήσουν με την “φτωχή” νοημοσύνη τους. Στην Βόρεια Ελλάδα μέλος τοπικής οργάνωσης κατάφερε να πετύχει δείκτη IQ μεγαλύτερο του 200. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι το πρόσημο μπροστά από τον αριθμό ήταν αρνητικό. Αυτό δημιούργησε πονοκέφαλο στην επιτροπή, μιας δεν μπορούν να καταλάβουν αν το μείον πηγαίνει στο Τεστ (με συνέπεια να είναι ανεπαρκής ο οργανισμός) ή στον βαθμολογούμενο (οπότε έχουμε αντίστροφη εξελικτική πορεία στην θεωρεία του Κάρολου Δαρβίνου). Όπως και να χει η ερευνητές της MENSA παραδέχονται ότι συνάντησαν ΜΕΓΑΛΑ ΝΟΥΜΕΡΑ.



Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Να δεις τι σου χουν για μετά.

Όπως καταλάβατε αυτά που γράφω παράγονται από συζητήσεις που κάνω με φίλους και γνωστούς. Αντί λοιπόν να πιάνω το θέμα και συμμετέχω πολλές φορές κάθομαι και λίγο στην άκρη, όχι γιατί δεν θέλω να κουβεντιάσω αλλά γιατί ο χρόνος για μια θέση δεν είναι αρκετός για να αναλύσω το τι πραγματικά σκέφτομαι εκείνη την ώρα. Έχω που λέτε έναν φίλο που ενώ μπορεί να λύσει πολλές απορίες και μ’ έχει βοηθήσει άπειρες φορές στον συλλογισμό μου, αυτό που αξίζει είναι οι απορίες που έχει. Άλλωστε κάθε λύση έχει τουλάχιστον δύο προβλήματα. Αυτό που λύνει κι αυτό που δημιουργεί. Ρώτησε λοιπόν γιατί οι «πονόψυχοι» Ευρωπαίοι ενώ μιλάνε για τα πνιγμένα παιδάκια που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα και να κοινοποιούν φωτογραφίες φρίκης, δεν στέλνουν μερικά πλοία στα σημεία μεταβίβασης ώστε και από τέτοιες σκηνές να γλιτώνουμε και  οι Δουλέμποροι να μην έχουν αντικείμενο εργασίας. Λογική ερώτηση σε παράλογο σύστημα διακυβέρνησης.
Σαν απόγονος μικρασιατών έχω ακούσει πολλές ιστορίες για τα κομμένα χέρια των προσφύγων που έμειναν στ’ αγγλικά, τα γαλλικά και τ’ αμερικάνικα πλοία κατά την καταστροφή της Σμύρνης. Άρα αυτό που ζούμε δεν είναι παρά μια ιστορική επανάληψη που μάλλον δεν έχει να κάνει με τίποτα άλλο από την δημιουργία ανθρωπιστικών κρίσεων με σκοπό το κέρδος. Αν δεν με λιθοβολήσετε ίσως να καταλάβετε και τον συλλογισμό μου. Κάποτε γνώρισα μια κοπέλα σαν σερβιτόρα σε κάποια καφετερία. Αυτή ήταν η δεύτερη της δουλειά για βιοπορισμό. Η πρώτη ήταν Μαρκουτσάνθρωπος (αυτούς που βλέπουμε στα παράθυρα των καναλιών με υπότιτλο «σε ζωντανή μετάδοση»). Την είδα στεναχωρημένη και την ρώτησα τι έχει. Με το χαζοχαρούμενο ύφος της μου απαντά «δεν γίνεται και κανένα πολύνεκρο για να βγάλουμε κανένα έξτρα». Κι εδώ εμπεριέχεται η πεμπτουσία του Ευρωπαϊκού πολιτισμού μας. Η βλαμμένη που κατάγεται από τον Πόντο και χτυπιέται κάθε 19 Μαΐου για ότι έκαναν στους παππούδες της, θέλει πτώματα για να αυγαταίνει ο τραπεζικός της λογαριασμός. Κι αν η τελευταία τρύπα του ζουρνά ζητάει κάτι τέτοιο φανταστείτε τι θέλουν οι προϊστάμενοι της.
Φυσικά αν το μελετήσουμε πρέπει να δούμε τι ακριβώς είναι μια ανώνυμη εταιρία. Ο Καπιταλισμός σαν σύστημα έχει κάποιες εφευρέσεις. Δεν είναι αυτές που νομίζουμε. Αν και ξεκινάνε τεχνικά όπως το ψυγείο και η κονσέρβα (δεν αναφέρομαι στις οικιακές συσκευές αλλά στον τρόπο του να διακινούμε στην σαβούρα μας σε περισσότερο κόσμο με σκοπό να γεμίζουμε τις τσέπες μας) πάμε σε πιο εκλεπτυσμένα όπως το γραμμάτιο τραπέζης και η Ανώνυμη Εταιρία. Αυτή η τελευταία φτιάχτηκε για έναν λόγο. Οι πιο καλές και ασφαλείς κομπίνες γίνονται «ανώνυμα». Έχετε παρατηρήσει τα διάφορα ιδιωτικά κανάλια. Είναι θυγατρικές ομίλων επιχειρήσεων και πάντα έχουν κι ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα να διαφημίζουν. Φυσικά εκεί κοντά που βρίσκονται οι επιχειρήσεις, υπάρχει πάντα μια εμπόλεμη ζώνη ή μια περιοχή με φτωχούς στα όρια της εξαθλίωσης. Γιατί αυτό; Γιατί στο οικονομικό μας σύστημα τα κέρδη που φέρνει μία και μόνο δυστυχία δεν τα φέρνουν ένα εκατομμύριο ευτυχίες. Δουλεύουν εργολάβοι που χτίζουν πάνω στα βομβαρδισμένα (Περίπτωση της Χιροσίμα). Έχουν ειδικότητα εθνολόγοι (Περίπτωση της σφαγής στην Ρουάντα). Βρίσκουν δουλειά καλλιτέχνες για φιλανθρωπικές συναυλίες (Περίπτωση του Γιώργου που δεν μπορώ να πω το όνομα του). Μεγάλος ο κατάλογος αυτών που κερδίζουν από την ανθρώπινη φτώχεια και ανασφάλεια και ας με συγχωρέσουν όσοι ξέχασα. Ας διαμαρτυρηθούν για αυτά που γράφω ώστε να τους περιλάβω. Το ζήτημα όμως πάλι δεν είναι αυτό.
Θυμάστε τι ήταν η λατινική Αμερική και η δυτική Αφρική κατά την διάρκεια το δεύτερου παγκοσμίου πολέμου; Θα σας το πω για να μην ζορίζεστε. Ήταν ο παράδεισος. Έχοντας παιδιά από την Συρία που σπούδαζαν μαζί μου θυμάμαι πως ο πιο φτωχός ήταν ο πλούσιος της σχολής. Αυτό βέβαια γιατί έγινε και τώρα είναι πρόσφυγες; Μα γιατί ο μικροαστικός πλούτος προκαλεί τους μεγάλους λευκούς καρχαρίες που κρύβονται πίσω από τον τίτλο «Ανώνυμη εταιρία». Αν νομίζετε πως αυτό που ζούμε στην Ελλάδα και λέγεται «Οικονομική κρίση» δεν είναι παρά μια επιχείρηση υφαρπαγής οικογενειακών περιουσιών που δημιουργήθηκαν κατά την ανάπτυξη είστε γελασμένοι. Οπότε μετά την κρίση νομοτελειακά όπως έλεγε και ο Γέρων Κάρολος έρχεται ο πόλεμος. Για να φτιάξει την απαραίτητη καμένη γη ώστε να μπορεί να ξανακερδίσει σαν σοφός αγρότης που αφήνει τα χωράφια του σε αγρανάπαυση αφού πετάξει πρώτα ένα μπουρλότο στ’ άχυρα. Απ’ την φωτιά κερδίζουν τα δουλικά του σαν τα Πρετεντεροειδή και οι Εισαγγελατοι, οι μαρκουτσάνθρωποι τους και φυσικά τα φιλανθρωπικά ιδρύματα των επιχειρηματικών ομίλων και οι επιδοτούμενες ΜΚΟ. Η δυστυχία των μεταναστών είναι η πρώτη ύλη για να κάνουν τις επενδύσεις τους. Κι επειδή στην λέξη Σύριος μπορεί να μπει πολύ εύκολα η λέξη Έλληνας, μην βιάζεστε να πείτε το οτιδήποτε. Να δείτε πρώτα, τι σας έχουν για μετά.

Για την



Πηγή: Οχιά

ΟΙ ΦΕΤΕΣ ΑΠ' ΤΟ ΣΑΛΑΜΙ

Πολύ κακό για το τίποτα αναγνώστη μου. Ζώντας σε μια χώρα που η κατάσταση δείχνει ότι τα πάντα καθορίζονται από τις ορέξεις του εκάστοτε σκυλόψαρου που θέλει να γίνει μεγάλος λευκός καρχαρίας, δεν έχω πια την φιλοδοξία ότι θα γίνει κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη περιμένω τα τελευταία είκοσι χρόνια. Την επιστροφή στην φεουδαρχία. Φυσικά παρακολουθώ και τους διάφορους τηλεοπτικούς μαϊντανούς που μιλάνε για την καταστροφή του έθνους. Τώρα βέβαια το για ποιο έθνος μιλάνε είναι μια άλλη ιστορία. Επειδή ίσως η σκέψη του μέσου Έλληνα δεν πάει πέρα από τα όρια της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας, περιορίζουν το ζήτημα της διάλυσης των εθνών σε ένα μικρό και εύπεπτο για τους θεατές τους χώρο.
Φυσικά σαν λαός με άγνοια της παγκόσμιας ιστορίας ξεχνάμε τους Φλαμανδούς τους Βουλόνους τους Πρώσους, τους Λομβαρδούς, τους Βάσκους ή ακόμα πιο κοντά τους Βλάχους και τους Μολδαβούς ή ακόμα πιο μακριά τους Τεξανούς και τους κατοίκους της Καλιφόρνιας. Ο πάγκος με τα σαλάμια που λέγετε παγκόσμιος χάρτης έχει να κάνει με πολλές φέτες στο μέλλον. Φυσικά σαν λάτρης του διεθνισμού δεν με στεναχωρεί ιδιαιτέρα. Κι αυτό γιατί αν αποτελεί στοιχείο σεβασμού μιας περιοχής δεν είναι και τόσο κακό. Αν ο τοπικός κάτοικος δεν κοιτά στραβά τον διπλανό του αλλά επιθυμεί να φορά την φουστανέλα του ή την κελεμπία του σε διαφορετικό χρώμα ορίζοντας σε πλαίσια ελευθερίας και ίσων ευκαιριών τα του οίκου του κανένα πρόβλημα. Αλλά είναι έτσι; Έλα που δεν είναι. Τα σαλάμια πολλά και οι φέτες περισσότερες. Η ρεκλάμα των αλλαντικών είναι όμως μία. Λέγεται Νεοφιλελευθερισμός και είναι το τελευταίο φρούτο του οικονομικού μας συστήματος που ακούει στο όνομα κεφαλαιοκρατία ή καπιταλισμός για τους οπαδούς της ελληνοποίησης λατινικών εκφράσεων. Εκεί τίποτα δεν είναι διαιρεμένο. Υπάρχουν εφτά αδερφές για το πετρέλαιο δυο αδερφές, για τα ηλεκτρονικά μονοκρυσταλικού πυριτίου, πέντε για τα τρόφιμα και πάει λέγοντας. Αν τους μετρήσουμε όλους μαζί είναι δεν είναι δέκα χιλιάδες νοματαίοι που κουμαντάρουν την παγκόσμια αγορά.
Φυσικά όλοι τους κατηγοράμε αλλά και όλοι θα θέλαμε να ήμασταν στην θέση τους. Κι εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Δεν γουστάρουμε την διαίρεση της εθνικής μας υπόστασης αλλά μας αρέσει ο υποβιβασμός της ταξικής μας ταυτότητας. Τόσο τα Βαλκάνια όσο και η Ανατολία έχουν χώρες που ξεπήδησαν από την ρωμαϊκή και τον συνεχιστή της την οθωμανική αυτοκρατορία. Η τάξη που ήταν πάντοτε κλειδί ήταν ο λαός. Φυσικά η λέξη δεν ήταν παρά μια αναφορά στην μικροαστική τάξη μιας και υπήρχε και ο λαουτζίκος που δεν ήταν παρά οι κολίγοι των κοτζαμπάσηδων. Αυτοί με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν είχαν ποτέ στον ήλιο μοίρα. Οι άλλοι όμως είχαν. Κι αυτό πίστεψε με δεν άρεσε σε καμία εξουσία. Ο Δυτικός πολιτισμός έλυσε το πρόβλημα κατά την Αναγέννηση. Πίσω από ρεκλάμες γερμανικών για παράδειγμα αυτοκινήτων κρύβονται ευγενείς που μετέτρεψαν τις γαιοκτησίες σε βιομηχανικούς οίκους, Εβραίοι τοκογλύφοι που έγιναν τραπεζίτες μιας και κατά το χριστιανικό μοντέλο απαγορεύεται να δανείζει κάποιος σε ομόθρησκο του με τόκο. Έτσι αφέθηκε η βρομοδουλειά σε αλλόθρησκους. Ιστορική λεπτομέρεια για να μην κλαις για την πρόοδο της Εβραϊκής κοινότητας σε σχέση με το χάλι σου. Ας τα έβρισκες με τους όμοιους σου ώστε να μην έκαναν κουμάντο στην τσέπη σου άλλοι. Τώρα θα μου πεις τι σχέση έχει το σαλάμι. Το ρητό “διαίρει και βασίλευε” το ξέρεις νομίζω.
Οι νοματαίοι που λες εδώ και χρόνια κατέχουν άριστα την τέχνη της διαχείρισης της μάζας όπως μας λένε . Επειδή από την Μαρία Αντουανέτα και πέρα μάθανε το μάθημα τους, ξέρουν πως τη βρώμικη δουλειά του φαίνεστε στην εξουσία να την αφήνουν σε άλλους. Ποιοι είναι αυτοί; Αυτοί που νομίζεις ότι ψήφισες για να σε κυβερνήσουν. Οι Επαγγελματίες του είδους είναι οι καλύτεροι τζογαδόροι που ποντάρουν σ΄ ένα μόνο. Την ανικανότητα σου να πάρεις την ζωή στα χέρια σου. Η χαμηλή σου νοημοσύνη που έχει να κάνει με την αδυναμία σου να μαθαίνεις μιας και προτιμάς ν' αράξεις στο χαζοκούτι ή στην ταβέρνα και να πεις την Μπύρα ή τον Μπάφο σου αντί να κάτσεις να μάθεις μια τέχνη ή ν' ανοίξει κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείς. Η τάση να φωνάζεις γκολ και να μετατρέπεις σε ομάδες τα πάντα είναι η αχίλλειος φτέρνα σου. Το ξέρουν πάρα πολύ καλά κι έτσι σε δουλεύουν άριστα. Αλλά έλα που κοστίζουν στους άρχοντες πολλά όταν η ομάδα, που οι υπάλληλοι τους ελέγχουν, είναι μεγάλη. Έτσι αρχίζουν και κόβουν το σαλάμι που λέγεται έθνος σε κομμάτια ώστε να τους βγαίνει φθηνότερα. Πως; μα απλά έτσι αδυνατίζουν την υπόσταση του υφιστάμενου τους. Φτιάχνουν δηλαδή ελεγχόμενα κομμάτια που άμα δείξουν ανυπακοή θα μπορούν να τα καταστείλουν ή να τα συγχωνεύσουν. Το ότι το της βουλής το κανάλι βάζει πια συνελεύσεις από τις Βρυξέλλες μάλλον σ΄ αφήνει αδιάφορο. Άλλωστε εκείνη στην ώρα κάποιο αγώνα βλέπεις οπότε το τι σου σκαρώνουν δεν σε πολυνοιάζει. Σου δώσανε κι έναν λογαριασμό κοινωνικής δικτύωσης, για λες το πόνο σου. Φυσικά δεν υπάρχει ελπίδα. Το σαλάμι θα κοπεί θες δεν θες μιας και η απόφαση την πήρες μαζί τους. Πως; με την αδιαφορία σου. Τώρα θα μου πεις διάφορες χαζομάρες του τύπου “όλοι ίδιοι είναι”. Φυσικά. Είναι όλοι ίδιοι γιατί εσύ δεν είσαι ικανός να κάνεις την διαφορά.


Για την

Πηγή: Οχια